Kökeni Hindistan’a dayanan Yoga, kelime anlamıyla birleştirmek ve bütünleştirmek demektir. Ayrıymış gibi görünenin birliği…
Yoga Sanskrit dilinde “Yuj” kelime kökünden türemiştir. Bütünleşme; ayrıymış gibi görünen ama hep birlikte olanın birliğini ifade eder. Beden, zihin, ruhun bütünlüğü, hareket ve nefesin bütünlüğü, kas, kemik, anatomi, fizyolojinjn bütünlüğü, merkezi sinir sisteminin bütünlüğü, düşünce ve davranışın bütünlüğü.. Mikro ve makronun birliği.. Bütünlük hep vardır ve yoga’da bize farklı katmanlarda, seviyelerde bunu hatırlatır.
Batı’da yoga merkezlerinde ya da stüdyolarında yaptığımız genelde yaptığımız tüm yoga çeşitleri aslında hatha yoga’dır. Nefesin ve bedensel hareketlerin uyumu üstüne kurulu olan Hatha Yoga, tüm nefesin ve bedensel hareketlerin bir arada yapıldığı yoga türlerinin annesidir. Ha: güneş, tha: ay demektir. Genelde klasik bir hatha yoga dersi şu bölümden oluşur: Pranayama (Nefes Egzersizleri), Asana(yoga postürleri) , meditasyon ve derin gevşeme.
Günümüze her ne kadar yoga, çoğu zaman ritmik jimnastik gibi algılanmaya başlasa da, binlerce yıl önce yoga uygulaması meditasyon üstüne kuruluydu. En temel niyet; mümkün olduğu kadar anda mevcut olunduğunda, maymun zihninin oyunlarına kapılmadan, tam şu an burada/ şimdi’de Varoluşun kendisiyle anbean temas ettiğini hatırlatmak.
Günümüzde her ne kadar yoga ve meditasyon iki ayrı uygulama gibi algılansa da aslında birbirlerinden hiç ayrı değiller ve hatta iç içeler ve binlerce yıl geçse de yoganın ana temel niyeti hiç değişmedi.
Şehirde matın üstünde yaptığımız hareketlerle anda burada kalmayı araştırırız ve bu öğreti yaşama taşındığında kapsama alanı büyüdüğünde ancak, yogamız köklü olur ve dönüşüm kaçınılmaz olur!
