Biliyorum korkuyorsun çocuk. Kalbinde uzun zamandan beri hissettiğin şeylerin artık ne olduğunu biliyorsun. Artık kaçacak yerde kalmadı. Bununla ne yapacağını bilemiyorsun. Senin geçtiğin bu yoldan bende geçmiştim.
Terazinin bir kefesinde uzun zamandır kendinden bile sakladığın aşkın, diğer kefesinde kaç yıllık dostluk…
Hislerine yüzleştiğin zaman bir karar vermiş oldun aslında farkında mısın? Doğru ya da yanlış diye sakın sorgulama.
Unutmuyorsun çocuk! Boğazında bir düğüm oluyor. Aradan seneler geçiyor ama bir yerlerde kalıyor o aşk. Bazen yaşanmış oluyor, bazen yaşanmamış…Yaşanmışsa eğer yaşanmışa ağıt yakıyorsun, yaşanmamışsa yaşanamayana yakıyorsun bir ağıt. Şimdi sende benimle aynı yoldan geçiyorsun. Lütfen adımlarına dikkat et. Zemin çok kaygan çocuk…
Çok düştüm ben o yolda. Şimdi biliyorum sen bana ‘düşmem lazım’ diyeceksin ama mayınlı yoldan geçiyorsun ve düşmek ne ki…
Evin penceresinden dönmeni bekliyorum sağ salim. Geldiğinde yaranı sarmak için…
Buradayım ben…
ozdecolakoglu.com 