Gök gürledi önce… Çocukluğum aklıma geldi… Bende korkardım bitmek bilmeyen gök gürlemelerinden… Sonra ruhları temizlemek için başlarlardı bulutlar gösteriye… İşte en güzel kısmı buydu. Dışarı çıkıp deli gibi ıslanmak… Başını gök yüzüne kaldırmak ve yağmur damlarının sadece yüzüne değil içine içlemesine izin vermek… O zamanlar anlamıştım yağmurun tek işi ıslatmak değildi evet ruhumuzu da temizliyordu..
Ve kokusu…Yağmur kokusu…Giderken arkasında bıraktığı koku…Onu ruhunun en derine kadar içine çekmek…Bu kokuyu bilmeyen o kadar çok kişi var ki maalesef…
Biliyorum…Bütün bu güzelliklere rağmen bir yağmurun neler yapabileceğini biliyorum..Ama yağmur zarar vermez temizler…İnsanlar öldürür…
Şimdi bunları yazarken bir yandan yağmurun yağışını izliyorum…Gözlerimi kapatıyorum içime işliyor kokusu…Çocuklar gibi yağmura karışmanın tam zamanı diyorum… O’nun ruhumun en ücra köşesine kadar girmeyeli çok olmuştu…
doğru diyorsun yağmur öldürmez insan öldürür . ihmalkarlıklar öldürür..
bende bu havaları çok severim ama son felaket beni çok etkiledi ya seviyorum diyemiyorum bile:(
bu arada cnm kelime doğrulamayı kaldırsan diyorum:))
BeğenBeğen
himm nasil kaldiriliyo ki tatlim ???
yaaa evet insan bi garip oluyo ama dedigim gibi baskalarinin ihmalkar dawranislarini baskalari odedi !!yoksa gunler oncesinden boyle bisey soylenmisti 😦
BeğenBeğen