Biliyorum bir özür borçluyum sana. Zamanın bu kadar hızlı geçeciğini tahmin bile edememiştim. Bazı şeyleri zamana bırakırken amacım bizi öldürmek değildi. Aslında ‘biz’ olamamıştık bile… Biz’e giden yol çok uzundu. Tünelin sonunda ışığı görebilmeme rağmen trenden indik. İçten içe bildiğim gerçek ruhumu kemirirken, seninle adım atmak çok zordu. Birbirimiz için O olmadığımızı biliyordum. Keşke bilmeseydim…
Geri dönüp baktığımda hayatımın en zor zamanlarında sen olduğunu görüyorum. Seninle anlaşabildiğim gibi kimseyle anlaşamadığımı da biliyorum. Şimdi bir belkiyi alan zamanın bana dostumu geri vermesini bekliyorum.
Her şeyi karıştırıp bıraktım biliyorum ama böyle olmasını istememiştim. Zamanın bize oynadığı belki de son oyundu bu. Aramızdaki belkiyi son kez denemek istedik ama yarı yolda kaldık.
Neden bilmiyorum ama sana dair hatırladığım her şey o kadar saf ki…
ozdecolakoglu.com 