Korku

İleri doğru adım atmanızı engelleyen, yolları uzatan ve eninde sonunda kaçmanıza neden olan korku…

Kaçanların çoğu bilir kaçmak korkunuza bir süreliğine mola verdirir, size nefes aldırır ama bu geçici çözümdür. Çünkü günün birinde kaçtığınız her şey kar topu gibi daha da büyüyerek karşınıza çıkar.

Kaçmak, korkularınızı büyütür, gölgeleri çoğaltır ve sizin hikayenizi sizin elinizden alır.

Çok uzun bir süre bildiğim tek çözüm yolum kaçmaktı. Canım yanmasın, birileri kalbimi kırmasın diye kaçarken daha çok zarar gördüğümü ise seneler sonra anlayacaktım.

Kaç sevdadan, kaç hayalden kaçmıştım acaba? Ya da kaç sevda, umut benden kaçmıştı?

Verdiğim kararın doğru olduğuna kendimi inandırmak için Ayşe’ye, Hasan’a anlatır, ve onlardan onay alınca ”tamam kızım doğru yaptın rahat ol” derdim ama aslında sadece kendimi kandırırdım.

Gözleri kapalı birine gerçeği göstermek için onun gözlerinizi açmadığınız sürece karanlığı aydınlık olarak görür. Çünkü onun karanlığı, aydınlıktır.

Yaptıklarımın sorumluluğunu alıp önce aynayı kendime tutmaya başladıkça bir şeyler değişmeye başladı. Gözlerimi açtım ve gerçek ne kadar acı verirse versin hep gerçeğe doğru koşmaya başladım. Eskiden bilmediklerim beni güçlü kılardı, şimdi ise bildiklerim sayesinde ben’im…

(Hepimiz kendi hayatımızda ”üç maymun” olmuşuzdur. Gerçek ne kadar önümüzde bağırsa bile o gerçeği yok sayarak yaşamak her zaman daha kolaydır. Çünkü bilmek, sorumluluk getirir ve bir kere bilmeyi seçtiğinizde her şey değişir.)

Bedenim ve ruhum korku ile sarıldığında önce bir duruyorum ve bu korkunun nereden geldiğine bakıyorum. Kendi hislerimi kazıyorum. Benim bir yolda yürümeme engel olanın korkum olduğunu anlarsam bütün korkularıma, etrafımdaki seslere inat artık o yola doğru adım atıyorum.

Eğer izin verirsiniz korkularınız sizin güçsüz yanınız değil, güçlü yanınız bile olabilir..