Hani bir mekanda ya da bir yerde bir şarkı duyarsınız. Nasıl bilmezsiniz ama şarkının adını, kimin söylediğini bilmek yine yeniden dinlemek istersiniz. Bazen de bir şarkıyı hiç sevmezsiniz, kulaklarınızı tıkamak ya da o mekandan çekip gitmek istersiniz. Nasıl, neden tam olarak cevaplayabildiğiniz sorular değildir! Bir şeyler ”evet” ya da ”hayır” der sizde onu dinlersiniz.
Hisleriniz her zaman sizinle konuşur siz dinleseniz de dinlemeseniz de oradadırlar ve dinlemeseniz çoğu zaman kendinizle aranıza zamanla duvar örersiniz!
Aşk da tam bugün gibidir! Birini seversiniz belki sizin için yorucu bir seçimdir, diğer şık daha güvenli ve sevecendir ama hisler ilkini seçer. Neden ve nasıl yine bilmezsiniz hisler oraya koş der ve koşarsınız. Tıpkı bir şarkıyı sevmek gibi..
Ve eğer koşabilirseniz şarkı eninde sonunda bitse bile öğrenmeniz gereken her şeyi öğrenirsiniz..
Her şeyin bir ömrü var, yazın, kışın, baharın, gecenin, insanın ama bir şeylerin ömrü olması bunun son olduğunu da göstermez! Var olanlar sadece dönüşür, değişir, birileri yazın bitmesine son der, birileri buna ”kış” der.. Aşk da biter ama dönüşür, değişir başka bir şey olur…. Canlı olan bütün varlıklar değişir, yaşamın yegane belirtisidir değişmek….
Bütün o ”happy ending” koşturmacası bittikten sonra (önemli olanın son olmadığını o muhteşem yol olduğunu anlayıp ekleyebildiğiniz kadar anı ekleriz sevdanıza) elinizde güzel anılardan bir demet kalır ve ne kadar zaman geçerse geçsin, nereye giderseniz gidin onlarla gidersiniz. Bunun anlamı eski gümüşleri parlatıp çekmecenin gizli gözüne koymak demek değildir! Yaşanmış olan bütün anılara, gerektiği anlamı vermek ve belki de güzel hatırlayabilmek anılardaki geceler ne kadar karanlık olursa olsun,onları ışığın parçası yapmak..
Sizin olan bir şarkı, sizin olan bir aşk.. Seneler geçse bile değişmez…
Bir şarkıyı seversiniz, diğerini sevmezsiniz, birini seversiniz, ötekini sevmezsiniz.. Neden ve nasıl’larla irdelemek yerine yaşamak en güzel olan… O zaman her şey değişiyor, dönüşüyor ve büyüyor..
ozdecolakoglu.com 