Öğrendim ki, fark ettim ki herkesin bir hikayesi var, bir geçmişi var, acısı var ve ben ne kadar farklı renkleri kabul ediyorum desem de anlayamadığım, sadece kapağı görüp yargıladığım insanlar varmış, yargılamıyorum desem de… bana ne kadar uzak gelse de anlamayı kabul etmediklerim ve anlamadığım için sevemediklerim… İsteyen başını açar, isteyen başını kapatır, isteyen istediği kadar dekolte giyer. Herkes kendi hayatını yaşar ve bir kere yaşar, biricik özgür hayatını.. Benim başka hikayeler hakkında konuşma hakkım yok ki… Tıpkı başka hikayelerin de benim hikayem hakkında konuşma hakkı, yargılama hakkı olmadığı gibi…