çocuk olmak vardı

Şimdi çocuk olmak vardı.

Kötülüğün anlamını bilmemek… Herkese hoyratça inanmak… Dünya hakkında bildiklerini kendi oyun dünyanla sınırlamak… Gelecek hakkında hiçbir şey bilmemek… Buna rağmen inatla kahkahalar atmak… Çimlerde koşup oynamak… Kim ne der diye aldırmadan… Masum olmak… Ah çocuk olmak vardı şimdi.

Özlemi anılarıyla yolculuğa çıkmak istediğinde uzun zamandır bakmadığı çocukluğuna yüzünü dönmek istemişti. Ama çok ihmal etmişti. Geç kalmıştı. Bilinmeze doğru bir gemiyle gidivermişti sanki çocukluğu kendi anılarından… Hâlbuki ne çok ihtiyacı vardı o masum kız çocuğuna… Ruhundaki kirleri bırakmak ve tekrar o kız çocuğu olmak ne çok isterdi.

Anılarının diyarından çocukluğu firar etti bugün. Kimse görmedi mi?