Bir sene daha geride kaldı. Açık kalan hesaplarımı kapattım, ödemem gerekenleri bedelleri ödedim.Tutmam gerken yasları tuttum…Belki de her şeyden sonra minnet duyarak teşekkür ettim bütün yaralarımın mimarlarına ve ‘gerçek mimarı’ tanıdım!
Şimdi biraz daha güçlü ve karanlık yolum biraz daha aydınlık..Hayatımı aniden aydınlatan yıldızın ışığını hala ruhumda hissediyorum.Nereye ait olduğumdan, kim olduğumu bilmekten korkmuyorum!!
Tertemiz bir sayfa açıyorum sevgiyle neler yazılacağını düşünmeden sadece an’ın değerini bileceğime ve gelen her neyse onu kabul edeceğime söz vererek….
Kollarımı sonuna kadar açıyorum…
Hoşgeldin 2010….