Sana dair hiç bitmeyeceğini düşündüğüm cümlelerim vardı. Her ne olursa olsun bir şekilde yollar bizi ne kadar uzağa savursa da eninde sonunda birleştireceğine dair çocukça bir ümidim vardı.
Herkese ”bitti” demek çok basittir ama kendi kalbine ”bitti” demek ve dediğin cümlenin sorumluluğunu almak bu bir çırpıda olacak bir iş değildir.
Hayatımın bir döneminde benim için tanıdık insanlar için bile ünlüydün biliyor musun? Herkese seni anlatırdım. Anlattığım can yakıcı bile olsa sanırım beni sana bağlayan bitmeyen ümit dolu cümlelerimdi. Ahh bir bilsen nasıl da bitmezlerdi!
”Kal” demek istersen ”peki” demek zorunda kalmak ne demek bilir misin?
Başlarda yürekten ”mutlu ol” diyemiyordum. Hala kalbimde bitmeyen cümlelerim olduğuna inandırmıştım sanırım kendimi. Senle kurduğum hayallerim o kadar çok yandı ki ama bir noktadan sonra seni öldürmeyi başardım kalbimdeki ”bitmeyen cümlelerimi” bile söylemeden….
Kendi yarattığın hikayende gerçekten mutlu olmanı diliyorum. Geriye bakma, bende sana dair bir şey kalmadı…
Bende sana dair sakladığım her şey bitmiş artık….
ozdecolakoglu.com 