Bütün çabaların ardından elinden gelenin fazlasını yaptıktan sonra yine de olmuyorsa onu bırakırsın. Çünkü bilirsin o noktadan sonra bırakmayı bilemezsen ona ”bağımlı” olacaksın. O yüzden bırakırsın. Geri dönecek mi yoksa dönmeyecek mi diye düşünmeden bırakırsın.
Bütün o çabaların belki de seni, ona yaklaştıracağını düşünürsün ama daha da uzağa atar seni … Yine de umut edersin. Belki dersin her şey değişir. Her yaptığına bir bahane bulursun ve o bahanelere tutunarak yaşamaya başlarsın.
Belki de çok sonra anlarsın umut ederek de ölündüğünü… Her umut ettiğinde ölürsün çünkü ama tutunduğun bahaneler hep seni ayakta tutar. Sonra bir gün o bahanelerin hepsi gider. Belki sen bırakmayı seçtiğin ya da artık tutunmayı beceremediğin için…..Belki de yorulduğun için bırakırsın ama bırakırsın…
Sonra her şey değişir…. Belki de yeniden başlamanın bir yolunu bulursun ya da o yolu ararken kaybolursun…
Belki de…
Filmdeki replik gibi biraz da: ”Bazen ölür…Bazen ölemezsin. Bazen bütün koşullar uygunken bile ölemezsin. Bazen kendinden uzaklaşmak ister insan… Bazen gidersin sırf dönebilmek için..”
ozdecolakoglu.com 
Kaybedenler kulübü… Ama herkes kaybediyorsa kim kazanıyor? “Belki de” her oyunun kazananı gibi bu durumda da kazananlar kaybedenler…
BeğenBeğen