Yeni bir sene yine kapıda… Şimdi eskiye dair her şeyi kapatıp yeni umutları ekmenin zamanı..
2013’e hiç güzel başlangıç yapamadım, planladığım birçok şey, istediğim gibi gitmedi ama kendimi 2013’e bıraktığım zaman açtı kollarını bana ve tüm sevgisiyle yanımda yer aldı.
Sevdim, ağladım, mutlu oldum, bıraktım, bırakamadım, kabul ettim, kabul edemedim, nefret ettim, bağırdım, sustum, sevinç çığlıkları attım, canım yandı, kıskandım…. Hiçbirini bastırmadan hissederek kalbinden geçip gitmesini izin vererek yaşadım ve o zaman bütün o kalbime ağırlık veren duygular değişmeye başladı, başka bir şey oldu..
Şimdi kocaman bir seneyi düşünüyorum. En çok canımı acıtan olayları, kişileri… Ne güzel ki hiçbir şey aynı derece acı vermiyor, ne güzel ki her şey değişiyor.. Bir ağaç gibi olabilmeli insan, kökleri sağlam, yüzünü güneşe çeviren.. Ne olursa olsun fırtına, kar, kasırga bile gelse o zaman ona zarar veremeyeceğini bilerek ya da her ne oluyorsa doğa ananın en iyisini bildiğini düşünerek ve ona güvenerek var olmak… 2013 en çok bana bunu öğretti. Planlar kuran, bir sonraki adımı hep bilmek isteyen, hisleri hakkında dürüstçe konuşamayan biriydim karşımdakileri incitmemek adına ama bu sene çok güzel yoğurdu beni.. Hislerimi korkmadan söylemeyi ve bir şeyler istediğim gibi değilse ben bunu istemiyorum demeyi öğretti. Bırakmayı bilmeyen ben, ah nasıl da bırakabiliyorum..
Hislerini, düşüncelerini söylemek için bir kanal açıp bitmeyen bir kısır döngü yaratmak yerine susarak konuşmayı öğrendim. Çünkü bazen sözcüklerinin sahibine ulaşması için onu duymasına gerek yoktur. Bir yol bulursun ve niyetini uçurursun, bitmeyen döngünü kapatırsın.
Sağlık, nasıl da önemli bir şeymişsin sen! Ah, zihin sende ne kadar senaryo yazmayı severmişsin!
Önce sen değiş, sonra dünyan değişsin!
Hiç anlamadığını düşündüğün insanlara bakış açını değiştirdiğin anda ilişkiler değişmeye başlar. Oysa yaptığın sadece beklentini sıfırlamak ve hikayesine saygı göstermektir. Bu sene olaylara hep baktığım yerden değil, tüm açılardan da bakmayı öğrendim o zaman baktıklarımla aramdaki iletişim de değişmeye başladı.
Sürprizler hayatımın en güzel parçası oldu! Nasıl, neden gibi sorular sorup yorumlamak yerine yaşamanın mesele olduğunu keşfettim.
Eskiden çirkin olduğunu düşündüğüm yanlarımı yama yapardım ya da kimse görmesin diye saklardım. Artık her ne isem bak ben bu’yum, gördüğün neyse o’yum demeyi öğrendim ve anladım ki şeffaflık özgürlükmüş!
Yeni seneye dair dilekler:
Sevgi, barış diyeceğim çok yavan kalacak. Herkesin kendi minik dünyasında barış diliyorum ki kocaman dünyada barış olsun!
Bir iki şey dışında hiç planım yok! 2013’ten öğrendiklerimle 2014’e balıklama dalmayı planlıyorum.
……………………………………………………………………………….
Tüm hayatını, korkularını, geçmişini, karanlık yanını her şeyini anlattığın bir dost her şeye bedel..
Beklenti insanı öldürür. Sadece fark et, kimden ne bekliyorsun? Sevdiğin için mi sevilmek istiyorsun?
Senin birini seviyor olman onun da seni seviyor olmasını gerektirmiyor, ya da onun da seni seviyor olması sevgilin, aşkın olacağı anlamına da gelmiyor! Sadece hislerinle kal, onlara güven ve kendini istemedeğin hiçbir hikayenin içine koyma, hayır demesini de, gitmesini de bil!
Dünyada kalbi kırılan ne tek insansın, ne de son ve her şey geçip gidiyor, ona tutunmayı bırakırsan gidecek. Yani sen bırakmak istemediğin sürece bir şey değişmeyecek!
Ve unutma herkes kendi hikayesinden sorumlu..
Şimdi yeni sene… Hadi kendi hikayeni kendin yaz, beğenmedin mi baştan yaz ama sen yaz ve önemlisi yaşa!
Mutlu yıllar 🙂
ozdecolakoglu.com 