Oturduğumuz yerden birilerini eleştirmek ve fikir üretmek öyle kolay ki, oysa nasıl olay kendimize bakmak ve kendi toprağımızı kazmak, toprak hazır olduğunda belki çiçek ekmek. O yüzden en önemlisi, kendi adımlarımızla ilgilenip, adım atmak. Bize neyin iyi geldiğini bulmak için biraz yavaşlamak ve kendimize göre hamura şekil vermek..
Etiket: istanbul
Bardağı boşalt!
Sürekli o bardağı ya kırılırsa, ya üzülürse diye doldurup durursan, bir gün öyle bir yerde kırarsın ki, gözün gibi baktığın bardağı bir daha yapıştıramazsın bile. O yüzden gerçekten o bardağı seviyorsan, doldurma gayretinden bir vazgeçsene! Neden sürekli doldurmak istiyorsun? Bir adım geri gel, bardağın özünde doluluk olduğu gibi, boşluk da var. Ve o boşluk öyle önemli ki.. Biliyor musun senin bedeninde bile cavitas adı verilen ön bedeninde ve arka bedeninde boşluklar var ama kendi hayatında uygulamaya geldiğinde boşluklar, alan yaratmalar, kulağa yabancı kelimeler gibi geliyor. Büyük Bilinç'nın tasarımladığı boşluğu, biz insanların kendi hayatlarımızda deneyimlememiz zaman alıyor.
Kendi karanlığını tanı
Yeni sene pek de kolay başlamadı, ''nasıl olur'', ''olabilir mi ki'' benzeri deli gibi sorular yürekleri hoplattı ve sanki bizde oraya buraya karınca yuvaları gibi dağılmaya başladık. Sana dürüst olayım mı? Hemen öyle çok gitmek istedim ki.. Ne bırakabildiğim, ne de onunla mutlu olabildiğim bir sevgili gibi İstanbul..Gidelim demek kolay da, giden gerçekten gidebiliyor mu … Okumaya devam edin Kendi karanlığını tanı
Dinle ve Sorumluluk Al
İstanbul'un belki de olabilecek en sessiz ve en yeşil yerindeydim. Sırt üstü uzandığımda gördüğüm gökyüzü ve beni hiç serinletmese bile ağacın dallarını hafif hafif kıpırtadan rüzgara gözüm takıldı. Sonra kendi nefeslerimi fark edince, ah dedim ağaçların nefesleri gibi.... Bir süre sonra o geldi. Uzun zamandır görmediğim ama çok sevdiğim kız arkadaşım. Çok uzun sarıldık sonra … Okumaya devam edin Dinle ve Sorumluluk Al
Uyanma zamanı
Çok sevdiğim bir arkadaşım ders sonra aradı ve dedi ki: '' Taksim'deyim, kahvaltı edelim mi?'' Bir şekilde neden bilmiyorum Cihangir'de kahvaltı etmeye karar verdik. Buluştuk, oh karnımız çok açtı, sohbetler başladı, kendi küçük dünyamızdaki sorunları konuşmaya başladık. Sonra telefonuma bir mesaj geldi, biraz ileride Taksim'de bomba patladığını öğrendim. Oturduğum yere yapıştım, beynim uğuldamaya, kalbim … Okumaya devam edin Uyanma zamanı