Yeni sene gelmeden

Yeni sene gelmeden,

Yeni niyetlerin ağına düşmeden

Yeni ritüellerin içinde kaybolmadan

Cesaretle, nezaketle arkamıza dağıttıklarımıza bakmaya var mısın?

Sen tam burada olmazsan niyetinin hangi dağda dilendiğin, hangi kristalle ne yaptığının, hangi mantrayı söylediğinin hiçbir  anlamı yok. Deli gibi ritüel seven biriydim. Hepsini yaptım, hepsini beklentilerin ortasında savaş verirken yaptım. Deliler gibi tutunduğum niyetlerimle sağlıklı başlangıçlar yapabileceğimi sanıyordum. Modern şehir bu zayıf noktamızla öyle güzel oynuyor ki, farkında olamadan sıkışık yerlerden edilen niyetlerin sağlıklı adımlar doğurabileceği masalına inandırıyor bizi ve bitmiyor mutsuzluğumuz, daha çok sıkışıyoruz.  Bir şifalanma koşturmasına kapılıp, daha da köşeye sıkıştırıyoruz kendimizi..

Seneler önce Özde’yi unutacak kadar koşturuyordum ve her duyduğum yeni etkinlik ‘bozuk’ beni şifalandırma olasılığıydı.

Kendimi bozuk görerenin, benden başkası olmadığını ise seneler sonra öğrenecektim.

Hangi dağda, hangi adaçayını yaktığının, hangi kristali, hangi mantrayı söylediğinin hiçbir önemi yok. Hepsi çok şirin ama,  kaynak yaşam!

Her şifalanma koşturmanda sadece yavaşlamaya davet et kendini.. O koşturman aslında ayrı gördüğün yaşam’ın en kutsal yanı..

Yavaş yavaş tatlım…

Geçen gün seneler seneler önce deli gibi dinlediğim bir şarkı ile karşılaştım. Sanki birkaç yaşam öncesine aitti, birkaç yaşam önceki Özde’ye ait anılardı. Özde’nin o kadar kendini paramparça edişi sanki başka bir yaşama ait uzak bir anıydı. Oysa hepsi bu yaşamda olmuştu. Özde’nin kendini yok edercesine seçtiği tüm yollar sayesinde tam şu an buradayım. Halen aynı film beyaz perdede.. Sadece kahraman kendi filmi olduğunu idrak etti.

Hamdolsun….

………………………………….

Var mısın, tam şu anda olup, geçen seneye bakmaya? Yavaş yavaş o perdeyi açmaya var mısın?

2019 hayatımda ilk kez yorgunluğun içinde dinlenebilmeyi öğretti. Geçen sene geçirdiğim beyin ameliyatından sonra halen devam ettiğim fizik tedavi seansları, kontroller, normal klasik Özde’nin yaşamı, dersleri, eğtimleri..  Yetişmem lazım hissi sizi de ziyaret ettiyse nasıl yorucu ve darmadağan edici olduğunu da biliyorsunuzdur. 2019 bana durabilmeyi, dinlemebilmeyi ve yetişecek bir şey olmadığını öğretti. Her şeyi olabildiğince yapmasını öğrendim. Olması lazım, yapmam lazım kabuklarımın/ etiketlerimin soyulduğu seneydi. Ne zaman kendimi fiziksel, ruhsal olarak yorgun hissetsem kendime dinlenme hakkı verebildiğim seneydi. Ve o yorgunluğun olduğu o yerde, dingin bir yerle temas edebildiğim ilk senemdi bu sene.

Özde’nin rahat, konfurlu hissetmesi için önceliği ona verdiğim, onu sıkıştıracak her şeyden uzak durmayı öğrendiğim seneydi. Küçülerek genişlemek mümkünmüş. Karşımdaki her kim olursa olsun, Özde’nin nasıl hissetmesi gerektiğine değil, nasıl hissettiğine kulak kabarttım.

Cesaretle kırgınlıklarımı güneşe emanet ettiğim seneydi. Bir kere fırtına gördüyseniz, yeniden güneşin sıcaklığına kendinizi teslim edebilmenizin de güvenle ilgili olduğunu ve bunun da an ve an devam eden bir araştırma olduğunu da biliyorsunuzdur.

Cesaretle, nezaketle adım adım gökyüzünün her hareketine teslim olmaya istekli olabilir misin?

Her kaybolduğunu sandığın o anda, tam o anda ‘evindesin’. Ayaklarını, gözlerini, nefesini seni buraya/ ana davet ettiren “her şeyi” Guru olarak kullanabilirsin. Seni ana davet ettiren her şey GURU olabilir.

Yavaş yavaş tatlım..

Geçen gün kendimi 2020 hakkında burcumun astrolojik açılımlarını okurken buldum. Yetmedi Çin astrolojisine geçtim. Zihnim cevaplar ve kesinlik arama yolculuğuna çıkmıştı bir kere doymuyordu. Okudukça zihnim olası senaryoları sahneye koyuyordu ve onlar sahneye çıktığında gerilmeye başlıyordum. Zihnimde ama’lar, nasıl’lar koşturmaya başladı.

Bir an geldi. Tüm okuduklarıma bir an ara verdim. Tam o an her şeye ara verdim. Mevcudiyetimin yayıldığı şu an’ın kutsallığında yıkanmak için..

Bir nefeslik mola…

Zihnin olasılık senaryolarının içinde tıkandığında bir nefeslik mola… Şu an’da hiçbir zihnin senaryosu gerçek değil. Tam şu anda hiçbir sorun yok. .

Koşmana gerek yok, buraya / şu ana yavaş yavaş yaklaşabilirsin. Harap olmadan kendin gibi kalarak; nezaketle, cesaretle bu ana balıklama atlayabilir ve bu anın içinde genişleyerek bütünleşerek kaybolabilirsin.

Ben okuduklarımı bir kenara koyarak, öylece atlamayı seçiyorum bu yeni seneye..

An ve an yavaşça bu ana/ bilinmeyene doğru..

Var mısın yeni senede an ve an bunu deneyelim?

 

Mutlu seneler, yollarımızın kolaylıkla açıldığı bir sene olsun,