Kalbini açabilir misin?

Kalbini her olasılığa da açabilir misin? Sana benzemeyeni, hoşuna gitmeyeni de sevme alanına davet edebilir misin?
Kalbindeki her duyguya yer açma haline açık olabilir misin?

” You have to keep breaking your heart until it opens.” Mevlana

Kalbin şefkatla hassasiyetle açılana kadar kırılacak. Kırılması, aslında kapanmasına değil, daha ziyade açıklıkla açılmasına yardımcı olacak. Her kalbin kırıldığında tabi ki canın yanacak, bazen o yataktan bile kalmak istemeyeceksin. Ama hassasiyetle araştırmaya ve karanlığını görmeye istekli olursan karanlıktan, o ölüm dediğin o yerden doğan Işığı da keşfedeceksin.

O  Karanlık alan, Yaşama gebe kalacak.

Çiçekler, her baharda açar ama o açma vakti gelene kadar tüm güneş ışıklarından, yağmurlardan, fırtınadan beslenirler. Tüm hava koşullarının payı vardır bir çiçeğin açmasında. Tüm karanlık gecelerin de, baharın ılık güneş ışıklarının da payı vardır. Tüm hareketlerin sonunda baharda çiçekler açar. Bahar değildir, baş kahraman bir çiçeğin açmasında tüm yaşam’dır.

Bazı günler bu yol, hiç kolay olmuyor. İnsan olma halinin o kırılgan/ yalnız/yetersiz duygularına açılmak istemiyoruz.

Açılamama haline açılabilir misin? Bence kilit nokta burası..

Ağzımı bile açmak istemediğim dönemde konuşmaya çalışmadan kendimin o haline izin vermiştim. Kapanmaya açılmak.. Şefkatle, adım adım..

Hepsi Şimdi’nin evinde farklı renkler, sesler ve hepsi O’ndan gelen ifadeler.. Ve hepsi kutsal. .
.
Sadece yaşarken öyle gelmiyor ve aslında o hal de kutsal…