Geçen gün kendi küçük dünyamda bir aydınlanma anı daha yaşadım! Nedir diye soracak olursan: Dengeyi keşfettim. ”Nasıl yani? Dengeyi bilmiyor muydun, he, bir de yoga eğitmeni olacaksın, bir de buna aydınlanmak mı diyorsun?” gibi cümleler aklına geliyor eminim ama izin ver açıklayayım! Anladım ki, denge oluyor!
Bana göre mucize gibi bir şey dengenin oluşması.. Dengenin oluşması için koşturmama, düşmemek için sallanmama gerek yokmuş! Zaten denge meydana geliyormuş!
Geçen gün matın üstüne çıkıp tek bacakla denge pozları deneyip, sonra iki ayağımı birden aynı anda mata yerleştirdiğimde bana mucize gibi geldi. 100 bin defa yaptığım şeylerdi, oysa tam şu an gerçekten anlıyordum ki: Denge oluyor! Yani nasıl olacak, ya düşersem olur mu acaba gibi cümleleri yolun bir kenarında bıraktığında anlıyorsun ki, yol aslında tam sana göre şekilleniyor. Sen, yağmura, fırtınaya söylendikçe, kendi yolunu çıkmaz sokaklara emanet ediyorsun.
Yoga derslerinde ters duruşlarda genelde dengeyi kaybetmekten korkarız! Düşmemek için sağımıza ya da solumuza ağırlık veririz. Oysa ağırlığı sağa ya da sola vermek de dengeye ait! Biz dengede olma halini tek bir form olarak görmeye alışmışız. Yine yoga pozundan örnek vermem gerekirse kafa duruşunun, el duruşunun, el dengesinin tek bir olasılığı, tek bir denge kalma hali olduğunu düşünüyoruz. Oysa o dengede kalma halinin içine tüm düşmeler dahil, tüm korkular,tüm beden halleri! Ama zihin instagramda gördüklerini yapmaya çalıştığı için, kendi doğamızın dengesini keşfedemiyoruz ve sanıyoruz ki, dengesisiz! Oysa gerçekte olan, SADECE BİLMEDİĞİMİZ!
Bedeni ancak sıkmadığında fark ediyorsun ki, denge oluyor! Dengenin oluşması için ayrıca bir efor sarf etmene bile yok!
Ne demek istiyorum biliyor musun? Dengenin oluşma halini sadece mat ile sınırlamayıp, genişletmeye başladığında hayatın da tam da böyle olduğunu algılamaya başlıyorsun. Sahip olduğun patolojiler tüm bedenin dengesini bastan yaratıyor. Yani ne demek istiyorum biliyor musun, tek bir mükemmel denge yok! İlk tabanlık kullanmaya basladığım zaman doktora bunlar yanlış demiştim! O kadar emindim ki onların yanlış, benim doğru olduğuma.. Oysa bedenim hiç alışmadığı şekilde yeryüzü ile bağ kuruyordu ve ilk birkaç hafta herkes için doğru olan benim için dengesizdi! Ne demek istiyorum bedenin o kadar bilge ki, dengeyi kurmuyorsun denge oluşuyor, meydana geliyor. Bence hayatta da tam da böyle..Nasıl olacak diye oradan oraya savrulmayı, ama’larla köşe kapmaca oynamayı bıraktığında hayat, sürpriz bir denge oluşturuyor! Yani aslında dengeyi kaybetme gibi bir durumun yok, zaten var ve denge bile hep değişiyor olacak!
Hayatım boyunca tüm tanıdığım insanların hepsi şu an hayatımda değil! Bir şekilde ayrı düştük ama neden? Bilmiyorum, belki yollarımız ayrı düştü, belki hayatı algılama şeklimiz, belki enerjilerimiz ama bu demek değil ki, benim yolum en doğrusu, onların yolu en yanlışı.. Eskiye göre yaşamı algılama şeklim de esnemeye başladı. Çünkü tüm kalbimle artık biliyorum ki, herkesin doğrusu, dengesi, yolu, hikayesi çok farklı! Tek yaptığım başka hikayelerin rüzgar gibi bedenimde küçük esintiler yaparken, buna çekilmemek ve kendi hikayemin kahramanı olmaya devam etmek.
Herkesin yolu gibi dengesi de ona uygun en uygun şekilde ortaya çıkıyor. Çünkü kimimiz asfalt yolda, kimimiz kumsalda, kimimiz, dağda, kimimiz, suda, kimimiz ateşte yürümeye çalışıyor. Suda yürüyen ve ateşte yürüyen için denge çok farklı olacak! O yüzden başka hayatlardaki denge anlayışını kendine eklemek yerine, kendinde olan dengeyi keşfetme haline gönüllü ol.
Ve bil ki, ne olursa olsun, hangi durumda olursan ol, denge meydana geliyor.
ozdecolakoglu.com 